Praktijkervaringen deel 2

Praktijkervaringen
5.3 Praktijkervaringen

Over alle domeinen:

Ik stel vast:

Dat ik het vooral moeilijk heb met exploreren op vlak van techniek en ruimte. Hoe laat ik hierin alle H’s aan bod komen en op zo een manier dat de lln hierbij een hoge betrokkenheid en welbevinden heeft (veel actief bezig zijn en waar zij ook zin in hebben).

Mijn leerwens:

Ik wil te weten komen hoe ik kan exploreren in mijn les rond techniek en ruimte, maar op zo een manier dat de betrokkenheid en welbevinden hoog is. Met exploreren heb ik het vooral op vlak van gebruik van handen, proeven en ruiken.

Actieplan:

- Boeken rondom didactiek van wo gaan uitpluizen en internet om zo
tips hieromtrent op te doen.

- Gaan uittesten in mijn klas hoe ik kan exploreren in mijn klas
rondom techniek en ruimte.
- Zelf exploreren rondom de leervragen op voorhand om te kijken
hoe ik explorerend antwoorden kan vinden hierop. En dit adhv
zelf te experimenteren/verwerkingen doen rondom techniek en
ruimte. En hierbij dan de 3 H's inzetten.

Mijn leereffect binnen de 3 H’s:

- 09/11/2010 hebben we les gehad over techniek. We hebben dan ook een opdracht gekregen voor een techniekkoffer te maken. Dit vond ik enorm boeiend en interessant. Ik begon al dadelijk te denken hoe ik zo iets in elkaar ga steken, wat ik wil, hoe ik de lln ga enthousiast maken etc. Want na het zien van dat filmpje van die Honda dacht ik (of Toyota) had ik dadelijk zo iets van : "waw dat wil ik ook eens doen en zeker met mijn lln in de klas". Nu ik doe dit jaar stage in het tweede leerjaar en twijfelde eerst of hen dit gaat lukken. Maar wie niet waagt niet wint. Ik heb al dadelijk een probleemstelling kunnen bedenken: Hoe kan je een ballon van op een afstand doorprikken met gebruik van bepaald materiaal?
Ik ga dit zelf ook eens testen dan of het mijzelf lukt, want het is zoals Jeanine gisteren ook zei... Onze ervaringen zijn bijna gelijk als de basis van de leerlingen van het lager. En zeker die van mij, mijn man zijn ervaring gaat wel verder, maar die van mij is een ander paar mouwen. Want zelf ben ik zo een beetje een fantasie-techniek persoon... Het vervolg hierop komt hier zeker nog bij te staan...

- Ik heb mij een bouwpakketje aangeschaft deze zomer voor het maken van een waterzuiverings-systeempje. Ik heb dit gekocht in Earth Explorer. Dit is echt zo adhv een vooropgesteld plan techniek uitwerken. Ik ben benieuwd hoe dit gaat verlopen...

- Ik weet niet of dit hier ook bij mag komen te staan, want het is ook wel praktijkervaring maar dan van de opleiding uit en niet in mijn stage-klas.
We moesten een brug maken van papier met een overbrugingsafstand van 50 cm en draagkracht van 200g.
Het eerste wat ik gedaan heb is op het internet info gaan zoeken hoe je zo een brug kan maken. Ik zag verschillende bruggen, hangbruggen etc van papier maar betwijfelde of die een draagkracht konden hebben van 200g... De stevigere bruggen waren meestal van karton gemaakt of andere materiale erbij. Ik heb in het verleden op de kunstschool ook een brug moeten bouwen bij architecturale, maar dat was met gebruik van kadepak en hout, moest 10cm groot zijn en draagkracht van 100g hebben. Dit was mij toen goed gelukt, en ik wist ook dat ik mij toen gebaseerd heb in mijn ontwerp op echte bruggen.
De volgende stap die ik toen gezet heb, is foto's bekijken van echte bruggen en onderkanten bekijken hiervan. Hoe zijn deze opgebouwd? Hoe ziet hun onderkant eruit op vlak van draagpunten? Er waren twee bruggen die mij enorm aanspraken: de Golden Gate Bridge en de Akashi-Kaikyo-brug. Beide bruggen zijn hangbruggen over een hele grote afstand. En de brug die ik moest maken was ook een grote afstand zonder peilers in het midden... Als je gaat kijken naar hun opbouw, die bestaat allemaal uit driehoeken. Dat moest mijn brug dus ook als basis hebben. Ik ben dan beginnen te ontwerpen hoe mijn brug uiterlijk er uit moest zien.
's Avonds heb ik dan mijn man hierover aangesproken en hij was gemotiveerd om mij te helpen. Want hij is wat meer thuis in techniek dan ikzelf, dus zijn hulp kon ik echt wel gebruiken. Ik vertelde hem van accordeon, maar hij betwijfelde ook dat dit ging helpen. Toen ik hem zei dat het driehoeken moesten zijn die stevig waren, dacht hij aan in elkaar weven van accordeon-strook. Dit hebben we geprobeerd maar was niet stevig genoeg. Ik dacht dan aan versteviging door de balk dicht te maken met stroken papier, dit gaf inderdaad iets meer stevigheid, maar nog niet zoals het moest zijn.
Maar we wisten wel dat het kleine driehoeken moesten zijn en het papier moest steviger zijn (dit gingen we oplossen door meerdere lagen papier).
Mijn vriend is dan naar kameraden gestapt met ons eerste probeersels en het probleem uitgelegd.
Zij kwamen op het idee de driehoeken apart te maken. Ikzelf heb dan ook een ingenieur aangesproken en hij vertelde mij hetzelfde; kleinere onderdelen maken en meer papier op elkaar.
We zijn dan begonnen kleine driehoeken te maken en hiervan een balk te vormen, dit resultaat was inderdaad een pak steviger maar uiterlijk leek het op niks aangezien niet alle driehoeken gelijk waren en de bladen van de driehoeken trokken op niks.
De volgende dag heeft hij dan een houten driehoekje in balkvorm ontworpen. Dit gebruikten we om de driehoekjes mooi in dezelfde vorm te krijgen en goed aan te kunnen drukken. Dit gaf een heel stevig en mooi driehoekje.
Een balk van 63cm lang bestond uit 80 driehoekjes ofwel 40 paar rechthoekjes gevormd uit 2 driehoekjes, dus zijn we driehoekjes beginnen te plooien. We hebben uiteindelijk meer dan 400 driehoekjes gemaakt, aangezien voor mijn ontwerp er zoveel nodig waren. Dat dit enorm veel tijd in beslag ging nemen, waren wij ons eerst niet van bewust.
De dag voor het presenteren van onze brug hadden we eindelijk al onze driehoekjes af en balken gemaakt. De dag van de presentatie hebben we dan de 3 balken die we tot nu toe hadden langs elkaar gelegd. Toen kwamen we tot het probleem hoe deze mooi stevig uit elkaar gescheiden te houden onder het wegdek plus dat tussen de balken het wegdek ook stevig was? Terug naar ons basisontwerp: grote driehoeken er tussen vouwen adhv een accordeon.
Uiteindelijk hadden we een brug gemaakt die 500gr kon dragen zonder ook maar een klein beetje door te buigen :D
Mijn vriend en ik waren super tevreden :D Hij was nog niet volledig klaar (bovenkant railing was er nog niet), maar de basis zat al toch goed. En dat was al de moeite waard, want het zij - en onderaanzicht was echt wel mooi en met techniek in elkaar gestoken. Ik had nooit gedacht dat het ons ging lukken om mijn ontwerp te realiseren.
Wat ik wel geleerd heb -> soms kruipt er enorm veel tijd in techniek, zeker als je het perfect wil doen en echt hoge criteria voor jezelf oplegt en het realistisch wil houden van ontwerp. Maar de voldoening achteraf is het dan ook wel waard.
Later als ik iets wil doen in mijn klas rond techniek moet ik mijn leerlingen daar ook wel de tijd voor geven, zodat zij ook kunnen genieten van het werken met techniek.